Η κρίση του Covid-19 στην Ευρώπη

Η κρίση του Covid-19 υποχρέωσε τα κράτη στην Ευρώπη να προχωρήσουν σε μια σειρά έκτακτων δαπανών προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια εξαιρετικά σοβαρή υγειονομική και κοινωνική εξέλιξη. Η προσωρινή αναστολή της ισχύος του ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, επέτρεψε να αυξηθούν τα επίπεδα των ελλειμμάτων χωρίς την απειλή κυρώσεων εκ μέρους των ευρωπαϊκών θεσμών. Όμως, τώρα το ζήτημα που προκύπτει είναι να μάθουμε ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό: αν ο δανεισμός των κρατών θα οδηγήσει σε νέα προγράμματα λιτότητας και αναδιαρθρώσεων ή εάν, τελικά, θα υποχρεωθούν να πληρώσουν οι πλούσιοι. Γι’ αυτό είναι επείγον να βάλουμε στην ημερήσια διάταξη την αναδιανομή του πλούτου, δηλαδή την ιδέα ότι τα μεγάλα κέρδη και οι μεγάλες περιουσίες πρέπει να φορολογηθούν προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.
Πιστεύουμε επίσης ότι απέναντι στην κρίση του κοροναϊού είναι αναγκαία μια συντονισμένη σε διεθνές επίπεδο απάντηση. Στην Ευρώπη, η ΕΕ και οι αγορές αποδείχθηκαν ανίκανες να συντονίσουν μια υγειονομική και οικονομική πολιτική στο ύψος της επείγουσας κοινωνικής ανάγκης. Ακριβώς γι’ αυτό θέλουμε να αναδείξουμε αιτήματα που πιέζουν προς μια άλλη Ευρώπη, προσαρμοσμένη στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης μέσα στην οποία βρισκόμαστε. Απαιτούμε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να επιβάλει τους «φόρους Covid-19» για να καλύψει τις πιεστικές οικονομικές ανάγκες. Αν δεν υπάρξει συμφωνία όλων των κρατών-μελών, θεωρούμε ότι οι φόροι αυτοί θα πρέπει να επιβληθούν στις χώρες που θα το αποφασίσουν, χωρίς να θεωρούν αναγκαία τη συναίνεση των 27. Αν αποδειχθεί ανέφικτο να επιτευχθεί ο συντονισμός διάφορων κυβερνήσεων, υποστηρίζουμε ότι μια τέτοια απόφαση θα έπρεπε να προχωρήσει μονομερώς, έστω και από μια μόνο κυβέρνηση που θα αποφάσιζε σχετικά

Για αυτό προτείνουμε:

Φόροι άμεσης ανάγκης για να φορολογηθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων και των μεγάλων περιουσιών

Τη θεσμοθέτηση με τη μορφή του κατεπείγοντος από τα Ευρωπαϊκά Κράτη ενός συστήματος «φόρων άμεσης ανάγκης Covid 19» για τη φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών και των μεγάλων περιουσιών.

Δημιουργία ενός ειδικού , ευρωπαϊκού ταμείου αλληλεγγύης-Covid19

Η διαχείριση της συλλογής των φόρων θα γίνεται από τις εφορίες των διαφορετικών χωρών. Προτείνουμε αυτόν τον φόρο σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες με στόχο τη δημιουργία ενός ειδικού, ευρωπαϊκού ταμείου Covid 19 το οποίο θα συντονίζεται από τα Κράτη που υποστηρίζουν την πρωτοβουλία.

Συντονισμένη διαχείριση για μια κοινωνική απάντηση στην κρίση που θα συμβάλει στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου

Οι πόροι θα χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες και την αντιμετώπιση της πανδημίας σε κάθε μία από τις χώρες. Τα κράτη θα διαχειρίζονται συντονισμένα τους πόρους για:

'

Να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των επειγουσών κοινωνικών αναγκών που δημιούργησε η κρίση με στόχο να διασφαλιστούν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους πληθυσμούς

'

Να πραγματοποιηθούν επενδύσεις στη δημόσια υγεία προκειμένου να αναπληρωθούν οι περικοπές χρόνων

'

Στη συμβολή στην υποστήριξη των αναγκαίων αλλαγών στο μοντέλο παραγωγής, με κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους που αποδείχθηκαν κρίσιμοι κατά την πανδημία. Ένα μέρος των πόρων θα πρέπει να διατεθεί για τη δημιουργία δημόσιων οργανισμών που θα αναλάβουν το συντονισμό της έρευνας ή των υγειονομικών δράσεων στη λογική του «κοινού αγαθού», ενάντια σε κάθε προοπτική ιδιωτικοποίησης/εμπορευματοποίησης της μελλοντικής αποτελεσματικής θεραπείας και των εμβολίων ενάντια στον Covid-19.

Τέσσερα είδη φόρων επείγουσας ανάγκης

Φόρος

%

επί των ετήσιων καθαρών κερδών που ξεπερνούν τα 5 εκατ. ευρώ

1. Φόρος επί των κερδών των επιχειρήσεων που ξεπερνούν τα 5 εκατ. ευρώ, κέρδη που πραγματοποιήθηκαν από οικονομικές δραστηριότητες σε όλες τις χώρες-μέλη.

Ένας φόρος 3% πάνω στα καθαρά κέρδη, όπως προκύπτουν πριν την επιβολή των άλλων εθνικών φόρων, με βάση τα οικονομικά στοιχεία του 2019 και σε όλες τις επιχειρήσεις, κονσόρτιουμ ή ενώσεις που έχουν έδρα σε χώρα-μέλος της ΕΕ ή σε τρίτη χώρα.

2. Φόρος επί της μεγάλης περιουσίας φυσικών προσώπων, ανεξάρτητα με τη νομική μορφή δήλωσής της.

Θα πρέπει να αφορά το 3% της αξίας, όπως αυτή υπολογίστηκε στις 31/12/19, συμπεριλαμβανομένων των ακινήτων. Σε περιουσίες μεγαλύτερες των 10 εκατ. ευρώ θα πρέπει να επιβληθεί φόρος 5%.

%

επί των περιουσιακών στοιχείων αξίας πάνω από 1 εκατ.

%

επί των περιουσιακών στοιχείων

3. Φόρος επί των ενεργητικών των Επενδυτικών Ταμείων και των Εταιριών Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων

3% επί της αξίας των ενεργητικών τους όπως αυτή εκτιμήθηκε στις 31/12/2019.

4. Φόρος επί των μεταβιβάσεων περιουσιακών στοιχείων κάθε φύσης.

Φορολόγηση στο 3% της εμπορικής αξίας κάθε μεταβίβασης μεταξύ νομικών προσώπων και 2% επί της αξίας κάθε μεταβίβασης μεταξύ φυσικών προσώπων που ξεπερνά το 1 εκατ. ευρώ.

%

3% επί της εμπορικής αξίας όλων των μεταβιβάσεων περιουσιακών στοιχείων μεταξύ νομικών προσώπων

%

επί της αξίας κάθε μεταβίβασης μεταξύ φυσικών προσώπων που ξεπερνά το 1 εκατ. ευρώ.

Τρεις ακόμη διεκδικήσεις:

Όχι στον εκβιασμό του χρέους

Γνωρίζουμε ότι οι υγειονομικές, οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις της πανδημίας απαιτούν επείγουσες και άμεσες απαντήσεις. Δισεκατομμύρια ευρώ έχουν ήδη δαπανηθεί κάτω από αυτές τις πιέσεις, με αποτέλεσμα μια αύξηση του χρέους που δεν είναι διαχειρίσιμη από τα κράτη-μέλη και υποσκάπτει τη δυνατότητά τους να αντιμετωπίσουν περαιτέρω την κρίση. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι είναι επιβεβλημένο να διαγράψει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όλα τα χρέη που τα κράτη-μέλη δημιούργησαν για την καταπολέμηση της πανδημίας, ή κατ’ ελάχιστον να τα μετατρέψει σε «διαρκή χρέη» που δεν θα αφορούν τους τρέχοντες προϋπολογισμούς. Προς αυτήν την κατεύθυνση, και ως μέτρο πίεσης με στόχο να επιβληθεί μια τέτοια πολιτική, ζητάμε από τα κράτη-μέλη τη μονομερή αναστολή πληρωμών του συνολικού χρέους και πρωτοβουλίες λογιστικού ελέγχου του χρέους με τη συμμετοχή των πολιτών, στην προοπτική της απονομιμοποίησης-διαγραφής του παράνομου χρέους.

Καμία βοήθεια σε επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν φορολογικούς παραδείσους

Στην τρέχουσα συγκυρία έχει τεθεί ένα ζήτημα ενίσχυσης των επιχειρήσεων προκειμένου να επιβιώσουν μέσα στην κρίση. Θεωρούμε αναγκαίο να απαιτήσουμε την ακύρωση κάθε ενίσχυσης προς επιχειρήσεις που η έδρα τους, ή της μητρικής ή των θυγατρικών τους, έχουν μεταφερθεί σε «φορολογικούς παραδείσους». Το ίδιο πρέπει να ισχύσει για επιχειρήσεις που η νομική συγκρότησή τους ή η φορολογική πολιτική τους αποσκοπεί στη διόγκωση της φοροδιαφυγής και της φορολογικής ισοπέδωσης, υιοθετώντας προς την κατεύθυνση αυτή τους πιο σκληρούς ορισμούς και κανόνες κατά της φοροδιαφυγής, όπως προτείνουν πχ η Oxfam και το Tax Justice Network. Υποστηρίζουμε κάθε συντονισμό πολιτικής και τις οικονομικές κυρώσεις ενάντια σε χώρες που, μέσα ή έξω από την ΕΕ, έχουν αποφασίσει να λειτουργούν ως «φορολογικοί παράδεισοι», με στόχο να καταπολεμήσουμε την ογκώδη φορολογική απάτη των επιχειρήσεων, η οποία σε συνδυασμό με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, έχει μειώσει με δραστικό τρόπο την ικανότητα του δημοσίου να εισπράττει τους φόρους.

Να σπάσουμε το ζουρλομανδύα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών

Τους τελευταίους μήνες είδαμε ότι οι Κεντρικές Τράπεζες στις ΗΠΑ ή στη Βρετανία αποφάσισαν να χρηματοδοτούν άμεσα και «χωρίς όρια» τις κυβερνήσεις τους προκειμένου αυτές να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πανδημίας. Θεωρούμε ότι είναι βασικό –όπως ήδη είδαμε με την αναστολή του πλαφόν στα ελλείμματα– να σπάσουμε το νεοφιλελεύθερο ζουρλομανδύα που αποτρέπει τις Κεντρικές Τράπεζες στην Ευρώπη από το να χρηματοδοτούν άμεσα τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που καθορίζει τις πολυάριθμες ευρωπαϊκές συμφωνίες δεν αποδείχθηκε απλώς ανίκανη για να αντιμετωπίσει την πανδημία, αλλά αναδείχθηκε ως ένα πρόσθετο εμπόδιο. Είναι πλέον αναγκαίο να σπάσουμε αυτές τις συμφωνίες και να φέρουμε τα πάνω κάτω στην Ευρώπη.

Η πανδημία του Covid-19 απέδειξε τη βαθιά ασυμβατότητα ανάμεσα στη λειτουργία του καπιταλισμού και την υπεράσπιση της ζωής. Κατά συνέπεια, ο ορίζοντας της πολιτικής μας οφείλει να είναι η διεκδίκηση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, οικονομικά και κοινωνικά δίκαιου, δημοκρατικού και βιώσιμου, για να βάλουμε τέλος στις ανισότητες, στη φτώχεια, στις επιθέσεις στη φύση. Θεωρούμε ότι περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να συμβάλουμε στην αύξηση της ευαισθητοποίησης και της κινητοποίησης των κοινωνιών μας. Είναι προφανές ότι η επιβολή αυτών των ευρωπαϊκών φόρων επείγουσας ανάγκης Covid-19 δεν αρκεί, από μόνη της, για να βγάλουμε πέρα αυτή τη μάχη. Οι προκλήσεις είναι κατά πολύ ευρύτερες. Όμως, οφείλουμε από κάπου να αρχίσουμε. Είναι, ίσως, καιρός να βάλουμε συγκεκριμένες προτάσεις πάνω στο τραπέζι.

Πρώτες υπογραφές στήριξης της πρότασης

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Andrej Hunko

Die Linke βουλευτής στο Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο

ΒΕΛΓΙΟ

Jean-Claude Deroubaix

Κοινωνιολόγος, Πανεπιστήμιο του Mons

Anne Dufresne

GRESEA

Ariane Estenne

Πρόεδρος του Χριστιανικού Εργατικού Κινήματος

Corinne Gobin

Πολιτικός Επιστήμονας , Πανεπιστήμιο Libre de Bruxelles

Christine Mahy

Γενικόή Γραμματέας του Δικτύου Ενάντια στη Φτώχεια Walloon

Jean-François Ramquet

Περιφερειακός Διεπαγγελματικός Γραμματέας, FGTB Liège-Huy-Waremme

Jean François Tamellini

Ομοσπονδιακός Γραμματέας FGTB (και αντικαπιταλιστής ακτιβιστής)

Éric Toussaint

Διεθνής Εκπρόσωπος του CADTM

Pascale Vielle

Καθηγητής Κοινωνικού Δικαίου στο UCLouvain

Olivier Bonfond

Οικονομολόγος του CEPAG

ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Carles Riera

Μέλος της CUP στο Κοινοβούλιο της Καταλονίας

Mireia Vehi

Μέλος της CUP στο Ισπανικό Κράτος

Miguel Urbán

Ευρωβουλευτής και αντικαπιταλιστής ακτιβιστής

Guillén del Barrio

Εκπρόσωπος του κινήματος Συνέλευση Εργαζόμενων στην Υγεία (MATS)

ΓΑΛΛΙΑ

Christophe Aguiton

Κοινωνιολόγος, ακτιβιστής και ιδρυτικό μέλος της ATTAC

Clementine Autain

Μέλος της Εθνικής Συνέλευσης την Ανυπότακτης Γαλλίας (France Insoumise)

Myriam Martin

Περιφερειακή Σύμβουλος της Ensemble Insoumise

Catherine Samary

ATTAC Επιστημονική Επιτροπή

ΙΤΑΛΙΑ

Giovanna Vertova

Ερευνήτρια Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Bergamo

Franco Turigliatto

Πρώην Γερουσιαστής

Checchino Antonini

Δημοσιογράφος, διευθυντής της Anticapitalista

Cristina Quintavalla

Επιτροπή Διαγραφής του Παράνομου Χρέους (CADTM Ιταλίας)

Eliana Como

Συνδικαλίστρια του Γενικού Συμβουλίου της CGIL

Antonio Moscato

Ιστορικός

Eleonora Forenza

Πρώην βουλεύτρια

Marco Bersani

Attac Ιταλίας

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Nelson Silva

Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου CGTP

ΕΛΒΕΤΙΑ

Stephanie Prezioso

Μέλος του Κοινοβουλίου (Solidarités)

ΕΛΛΆΔΑ

Μαρία Μπόλαρη

πρώην βουλεύτρια

Ιωάννα Γαϊτάνη

πρώην βουλεύτρια, μέλος της Συνέλευσης Γυναικών 8 Μάρτη, Θεσσαλονίκη

Σπύρος Μπενετάτος

ερευνητικής Φιλοσοφίας

Κατερίνα Σεργίδου

μέλος της Συνέλευσης 8 Μάρτη, Αθήνα, ερευνήτρια Σπουδών Φύλου και Φεμινισμού, ΔΕΑ

Αντώνης Νταβανέλος

ΔΕΑ

Χρήστος Σταυρακάκης

Πρωτοβουλία Covid 19, Κανένας Μόνος/Καμία Μόνη

Κατερίνα Γιαννούλια

Γεωπόνος στο ΥΠΑΑΤ (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων), μέλος του ΔΣ της ΠΟΓΕΔΥ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων), ΕΕ ΜΕΤΑ

Μετάβαση στο περιεχόμενο

If you continue browsing this website, we understand that you accept the cookies we use. More information

Los ajustes de cookies de esta web están configurados para «permitir cookies» y así ofrecerte la mejor experiencia de navegación posible. Si sigues utilizando esta web sin cambiar tus ajustes de cookies o haces clic en «Aceptar» estarás dando tu consentimiento a esto.

Cerrar